Toen ging Kaïn weg van de Heer. Hij ging in het land Nod wonen. Dat ligt ten oosten van Eden. -Genesis 16-

In 2015 bezochten we de voorstelling Genesis van het Nationaal Theater. Ik werd opgeslokt door het verhaal, een onvergetelijke ervaring. Het duurde vijf uur, maar ik heb me geen moment verveeld.

Dit overkomt je soms ook bij boeken. Dat je -na 580 pagina’s je realiseert dat het slot nadert- langzamer gaat lezen omdat je nog geen afscheid wilt nemen van de personages, het verhaal, de sfeer. En dat je bij bij het dichtslaan van het boek zucht: Ja, dit is een meesterwerk.

Ik heb het over de klassieker ‘East of Eden’ van John Steinbeck uit 1952 dat onlangs opnieuw werd vertaald door Peter Bergsma: ‘Ten oosten van Eden’.

Het gaat over twee broers (of eigenlijk vier, want het verhaal strekt zich uit over twee generaties) die strijden om de liefde van hun vader. Op een meer existentieel niveau gaat het over de strijd tussen goed en kwaad; niet alleen tussen personen maar ook in de mens zelf.

Het is natuurlijk gebaseerd op het oerverhaal van de mensheid zoals dat staat opgetekend in Genesis. Kaïn doodt zijn broer Abel omdat zijn vader zijn offer niet aanvaart en dat van zijn broer wel. Kaïn wordt weggestuurd met de boodschap: Dolend en dwalend zul je over de aarde gaan. Dit is het lot van de mensheid, van ons, de afstammelingen van Kaïn..

Steinbeck laat je nadenken over de vrije wil, over geliefd zijn en afgewezen worden, over succes en falen, over rijkdom en armoede, over mens-zijn. En dit alles met als decor het Amerika aan het begin van de 20e eeuw.

Genesis in de Salinas vallei.

Ja mensen, wat kan ik zeggen? Gaat heen ..en lees dit