Ik ben de kleine zus van Peter. Hij noemde mij ook steevast (en soms nog weleens) Zus. Mensen die ons beiden kennen, zullen beamen dat we in velerlei opzichten tegenpolen zijn. Maar we hebben een gezamenlijke liefde: geschiedenis.
De prachtige dubbelbiografie ‘Cecile en Elsa, strijdbare freules’ van Elisabeth Leijnse gaat over de zussen De Jong van Beek en Donk. Ze worden halverwege de 19e eeuw geboren in een vrijzinnig aristocraten-gezin. De levens en -karakters- van deze vrouwen zijn grillig, emotioneel en razend interessant; evenals de tijd waarin ze leefden.
Het is de biografe geweldig gelukt een selectie te maken uit de enorme hoeveelheid documentatie (brieven, dagboeken) en tot een goed leesbaar geheel te komen. Niet voor niets heeft ze de Libris Geschiedenis prijs gewonnen. De jury schrijft: ‘Dit meeslepende boek is levensgeschiedenis, cultuurgeschiedenis en maatschappij geschiedenis ineen’ .
Omdat je van wieg tot graf Cecile en Elsa volgt, word je meegenomen in hun persoonlijke ontwikkeling. Ze worden beïnvloed door mensen, door levensgebeurtenissen en niet in de laatste plaats door de tijdgeest. Ze schrijven in al hun kwetsbaarheid, naïviteit en nuffigheid. Ook lees je hun reflecties op latere leeftijd; hun voortschrijdend inzicht of verbittering.
De relatie tussen de zussen is ook intrigerend; het gaat er zeker niet steeds harmonieus aan toe in de brieven. Wat dat betreft zou een dubbelbiografie over Peter en Mirjam een stuk minder interessant zijn.
