Vanavond bracht ik Siem naar bed. Nog even napraten. Zijn eerste vakantieweek was een groot avontuur: hutten bouwen in Gouda oost. Timmeren, spelletjes, verven, een hutbegeleidster met een angst voor spinnen door een ‘slechte ervaring’ aldus mijn zoon. Hij had de hooiwagen vakkundig weten verjagen.

’t Is te laat voor een verhaal. Een liedje kan nog wel. Zelfs als je 8 bent is zo’n vals liedje van je moeder nog wel fijn voor het slapengaan. Hij snuffelt aan mijn nek. De geur van je moeder. Daar slaap je toch het beste op.

LIEDJE VAN VERLANGEN (Chawwa Wijnberg)

Bij zacht warm moederwijf in bed

en luisteren naar

beschuit en kruimelend gesprek

haar kussens, borsten, buik, mijn

bruine benen warm, de geur

van warme, warme zachte Mam en

het verend grotemensenbed

de zonse zondagochtend lang

lui opstaan met

de koffie klimt al in de gang

en in de keuken

roostert zich het brood

moeders moeders mogen nooit

nooit dood