Waarom is dit boek geen bestseller geworden? Dat vroeg ik mij af na het lezen van De Offers van Kees van Beynum. Ik vond het prachtig en meeslepend. Het speelt zich af in 1946 in Japan. Zoals in Neurenberg de nazi-kopstukken terecht stonden voor hun oorlogsmisdaden, zo gebeurde dat in Japan voor het Tokio-tribunaal. Een van de drie hoofdpersonages is de rechter die door Nederland werd uitgezonden: Rem Brink.

Dit personage is gebaseerd op Bert Röling, de echte rechter die in het Tokio tribunaal zitting had. Zijn zoon Hugo schreef een biografie over zijn vader. Hij was boos op Van Beynum dat hij van zijn informatie gebruik had gemaakt en een roman had geschreven terwijl het aanvankelijk over een filmscript zou gaan. Van Beynum heeft de vrijheid genomen historisch materiaal te gebruiken voor zijn fictieve roman.

Gedurende tweeënhalf jaar in Tokio gescheiden van zijn vrouw en drie kinderen, probeert Brink zijn weg te vinden tussen de andere rechters. Hij maakt zich niet geliefd door een afwijkende mening te poneren. Het tweede personage is Michiko, een jonge Japanse sopraan die haar ouders verloor bij een Amerikaans bombardement. Het derde vertelperspectief is van Hideki, de neef van Michiko. Deze Japanse soldaat komt invalide en verminkt terug uit de oorlog. Hij probeert iets het leven- of wat daarvan overgebleven is- te maken. Hun levens kruisen elkaar en zullen voor altijd met elkaar verbonden blijven.

Het verhaal zit knap in elkaar en Van Beynum kan geweldig vertellen. Het enige wat ik erop kan aanmerken is dat het vrouwelijk perspectief van Michiko er wat bekaaid vanaf komt. Ik ben er meestal niet zo gevoelig voor, maar de Offers is duidelijk door een man geschreven. De belangrijkste vraag die de Offers wat mij betreft opwerpt is de vraag naar rechtvaardigheid en de eigen morele verantwoordelijkheid. De drie hoofdpersonages zijn afwisselend daders en slachtoffers.

De elf rechters van het Tokio-tribunaal komen uit landen die betrokken waren bij de oorlog met Japan: Amerika, Engeland, Nederland. Ergens in het boek wordt gezegd: ‘Alleen de overwinnaars mogen rechtspreken’ Die zin greep me bij mijn lurven. Hideki verwoordt dit treffend in een van zijn overpeinzingen: ‘Het moet veilig en gerieflijk zijn om aan de kant te staan vanwaar het oordeel over de zonde wordt geveld.’ Als Japan de oorlog gewonnen had, was hij waarschijnlijk een oorlogsheld geweest.

Een boek dat prikkelt vanuit verschillende perspectieven naar de werkelijkheid te kijken. Een boek dat stemt tot nadenken en een mooie liefdesgeschiedenis bevat. Ik ben vanaf nu fan van Kees van Beynum!