Gisteren thuisgekomen van twee heerlijke weken Frankrijk. Ik ben verslingerd geraakt aan de prachtige kusten en wolken van Normandië. Iedere dag erop uit en ’s avonds lezen met een wijntje erbij.
Ik heb drie romans uitgelezen. Een daarvan speelt zich ook af bij de zee. De roman heet Warme Melk van Deborah Levy en de titel is even ondoorgrondelijk als het boek. Het gaat over de 25-jarige Sofia. Haar Griekse vader heeft haar Britse moeder verlaten toen Sofia nog klein was. Sofia is antropologe maar lijkt niet goed te weten wat ze met haar leven, de liefde en haar toekomst aan moet. Rose, haar moeder, lijdt aan een onverklaarbare ziekte waardoor ze soms verlamd is. Sofia zorgt als vanzelfsprekend voor Rose en neemt haar boosaardigheid op de koop toe. Als Rose een extra hypotheek neemt om een wonderdokter te consulteren, reist Sofia mee naar de Spaanse kust. Daar maakt ze vanalles mee; ze knoopt intense relaties aan, bevrijdt een kettinghond en wordt dikwijls gebeten door Medusa’s; gigantische kwallen..
In de Groene Amsterdammer schrijft Niña Weijers
Levy’s roman is een freudiaans spiegelpaleis, waarin zich achter iedere concrete werkelijkheid een symbolische orde schuilhoudt. Moeders moeten gedood, seksualiteit veroverd, trauma’s herleefd, het onbewuste gekanaliseerd. Het is over the top, en het werkt.
Bij mij hadden al die symbolen, verwijzingen en absurde personages een andere uitwerking. Ik had steeds het gevoel dat ik tentamenvragen zou krijgen over de dubbele lagen die ik zou moeten ontdekken. Opgezette aapjes, Griekse sandalen, een slang die gedood moet worden; het hele boek heeft een dreigende sfeer, niet in de laatste plaats doordat er tussen de hoofdstukken mysterieuze observaties staan, alsof iemand Sofia begluurt.
Hoe dan ook, het is razend knap geschreven en het is ook waar wat er op de achterflap staat:‘Na het lezen van deze koortsachtige coming-of-ageroman blijven de bizarre beelden nog lang hangen’
Toch ben ik blij dat de noord-Franse wind die bizarre beelden heeft weggeblazen en dat de zee mij geen Medusa kwallen bracht maar prachtige schelpjes en stenen..