Jongetje op zondagmiddag

In de ban van vaders stem
Dat niets begrijpt maar heel goed luistert
Of hij zacht klinkt of met klem
Jongetje op zondagmiddag
Dat niets begrijpt van de heilige geest
Maar hoort dat die stem op zijn mooist klinkt
Als vader uit de bijbel leest

Freek de Jonge

Cabaretier Freek de Jonge is zoon van een dominee. Hij omschreef zijn vroege herinneringen aan de kerk, zondagen en zijn vader in het vers waar ik een paar regels van heb afgedrukt. Ik las het vanmorgen ter introductie op een “omakring” een interkerkelijke gespreksgroep van vrouwen. Er was mij gevraagd een inleiding te doen over een thema dat aan zou sluiten bij de levensfase van “oma’s”. Ik koos voor een thema uit de godsdienstpsychologie waar ik nog niet eerder grondig in verdiept heb: religieuze ontwikkeling. Wanneer je oma bent, of -keurig gezegd- een vrouw ben van middelbare leeftijd- is dat een fase van terugkijken op je leven.
Welke ontwikkeling heb je doorgemaakt, –ook- op geloofsgebied- en wat zie je gebeuren bij je kinderen. Wellicht geloven de kinderen niet meer, of op een heel andere wijze dan je gewend bent of zou willen. Misschien worden je kleinkinderen niet meer met kerk of Bijbel opgevoed of misschien ben je zelf (door life-events) anders in je geloof gaan staan of gaan twijfelen.
Ik introduceerde een klassiek stadiamodel van Fowler en vervolgens spraken we met elkaar over geloofsontwikkeling, geloofscrises, religieuze ervaringen. Voor mij altijd weer een verrijking om de (levens-) verhalen te horen van mensen, hun geloofsbeleving en ervaring, en bijzonder hoe verschillend mensen naar geloof of religie kunnen kijken en/of daarmee omgaan. Geloof en religie blijft een fascinerend onderwerp waar het gaat om de hoogste en diepste ervaringen van mensen.

Een prachtige laatste lezing om geïnspireerd ‘mijn verlof’ (ook voor zinnigepraat!) in te gaan. Dank Ria en Jet voor de uitnodiging!